KOZAĞAÇ KÖYÜ
Koz(ceviz)ağaç Köyünün tarihçesi hakkında elimizde kesin deliller olmasına rağmen, oldukça eski bir tarihe sahip olduğu, bugün bile mevcut olan tarihi kalıntılardan anlaşılmaktadır. Bu ören yerinin Antik Roma-Bizans döneminden kaldığı, Rumların Milli Mücadeleden sonra köyü terk ettikleri köy yaşlıları tarafından anlatılmaktadır. Bu nedenle diyebiliriz ki, köyün tarihçesi Türklerin Anadolu'yu yurt yapmaları ile eş zamanlı olsa gerektir. Köydeki büyük bir kaynak(göz)suyunun bulunması, insanların yerleşmede öncelikli tercihleri olmuştur. Köyün tarihinin eski olmasının bir delili de, köye yaya olarak yaklaşık iki buçuk saatlik uzaklıkta bulunan Çukur Çimen Yaylasının(Mezra) IV.Murat devrinde verilmiş bir tapu senedinin olmasıdır.
Kozağaç Köyü adını Ceviz(Koz)ağacından almaktadır. Türkçe bir kelime olup, Türkmenler cevize koz diyorlardı. Bu günde köyde doğal olarak yetişmiş bol miktarda ceviz ağacı bulunmaktadır. Yakın zamanlara kadar çevresi 4-5 yetişkin insanın el ele vererek çevreleyebildikleri ağaçlar vardı. Ancak kerestesinin son derece değerli olmasından dolayı (özellikle mobilya yapımında)Kütükçü adı verilen insanlar tarafından satın alınarak kesilip götürülmüştür.
Kozağaç Köyü bağlı olduğu Bozkır İlçesinin 4 km. batısında olup; güneyinde Yalnızca Köyü, güneybatısında Tarlabaşı(Bekele) Köyü, kuzeybatısında Çağlayan(Çat)Kasabası ile çevrili olup, Karadeniz Bölgesinde olduğu gibi oldukça dağınık bir yerleşime sahiptir. Bu dağınık yerleşim yerlerine halk arasında; 1-Kerimler Mah., 2-Cavarlar Mah., 3-Ali Ulular Mah., 4-Berberler Mah., 5-Cemiler Mah., 6-Çakallar Mah, 7-Koyun Kuzuladığı Mah., 8-Pınarbaşı Mah., 9-Cami Mah., 10-Belen Mah., 11-Aşağı Mah. ve 12-Esenler Mah. denmektedir.
Kozağaç Köyü sahip olduğu kaynak suyundan sulamada faydalanıldığı için sebze ve meyve tarımına son derece müsaittir. Köy arazisinin 1/3'ü sulanabilir tarım alanlarıdır. Bu alanlarda elma, armut, kiraz, vişne, ceviz gibi meyveler yetiştirilir. Keza aynı şekilde sebzede yetiştirilmektedir. Köyde yaklaşık 35-40 yıldan bu yana buğday-arpa gibi ürünler yetiştirilmemektedir. Bunun sebebi de arazinin hem dar hem de çok taşlık olmasıdır. En çok elma yetiştiriciliği yapılmaktadır.
Kozağaç Köyünün ilçeye yakın olması okuma oranının yüksek olmasını sağlamıştır. Hemen hemen her tür üniversiteden mezun olan yüksek tahsilli insanlar olduğu gibi hala okuyanların sayısı da azımsanmayacak kadardır. Köyün kültürel yapısı her geçen biraz daha dejenere olmaktadır. Bundan 25-30 yıl önceki düğünler, kına geceleri, kış aylarındaki ocak başı sohbetleri, kütük dikme adetleri günümüzde hemen hemen kalmamıştır.
Kozağaç Köyü adını Ceviz(Koz)ağacından almaktadır. Türkçe bir kelime olup, Türkmenler cevize koz diyorlardı. Bu günde köyde doğal olarak yetişmiş bol miktarda ceviz ağacı bulunmaktadır. Yakın zamanlara kadar çevresi 4-5 yetişkin insanın el ele vererek çevreleyebildikleri ağaçlar vardı. Ancak kerestesinin son derece değerli olmasından dolayı (özellikle mobilya yapımında)Kütükçü adı verilen insanlar tarafından satın alınarak kesilip götürülmüştür.
Kozağaç Köyü bağlı olduğu Bozkır İlçesinin 4 km. batısında olup; güneyinde Yalnızca Köyü, güneybatısında Tarlabaşı(Bekele) Köyü, kuzeybatısında Çağlayan(Çat)Kasabası ile çevrili olup, Karadeniz Bölgesinde olduğu gibi oldukça dağınık bir yerleşime sahiptir. Bu dağınık yerleşim yerlerine halk arasında; 1-Kerimler Mah., 2-Cavarlar Mah., 3-Ali Ulular Mah., 4-Berberler Mah., 5-Cemiler Mah., 6-Çakallar Mah, 7-Koyun Kuzuladığı Mah., 8-Pınarbaşı Mah., 9-Cami Mah., 10-Belen Mah., 11-Aşağı Mah. ve 12-Esenler Mah. denmektedir.
Kozağaç Köyü sahip olduğu kaynak suyundan sulamada faydalanıldığı için sebze ve meyve tarımına son derece müsaittir. Köy arazisinin 1/3'ü sulanabilir tarım alanlarıdır. Bu alanlarda elma, armut, kiraz, vişne, ceviz gibi meyveler yetiştirilir. Keza aynı şekilde sebzede yetiştirilmektedir. Köyde yaklaşık 35-40 yıldan bu yana buğday-arpa gibi ürünler yetiştirilmemektedir. Bunun sebebi de arazinin hem dar hem de çok taşlık olmasıdır. En çok elma yetiştiriciliği yapılmaktadır.
Kozağaç Köyünün ilçeye yakın olması okuma oranının yüksek olmasını sağlamıştır. Hemen hemen her tür üniversiteden mezun olan yüksek tahsilli insanlar olduğu gibi hala okuyanların sayısı da azımsanmayacak kadardır. Köyün kültürel yapısı her geçen biraz daha dejenere olmaktadır. Bundan 25-30 yıl önceki düğünler, kına geceleri, kış aylarındaki ocak başı sohbetleri, kütük dikme adetleri günümüzde hemen hemen kalmamıştır.
