PINARCIK KÖYÜ
Köy halkından edinilen bilgiye göre üç kardeşten biri bugünkü Emirsuyu denilen bölgeye gelip yerleşmiştir. Köy Bozkır'dan 10 km. uzaklıktadır. Çarşamba çayı ile Beyşehir gölünden gelen Gölsuyu'nun birleştiği mevkidedir. Pınarcık köyünün kuzeyinde Sazlı, kuzeydoğusunda Avdan, güneydoğusunda Karayahya, güneybatısında Yolören köyleri vardır. Pınarcık köyü, küçük bir tepenin zirveye yakın kısmına kurulmuştur. Çarşamba suyu ve Göl suyu birbire karışır buraya “su çatı” ismi verilmiştir. Bu su sarp kayalıkların arasından geçerek Mavi denen bölgeden Apa barajına doğru yol alır. Köyün ön kısmında “Harım” denen ve tarım yapılan topraklar vardır. ”Akyar” ve “Kamışlı” mevkeilerinde meyve bahçeleri bulunmaktadır. “Karayolun ağzı” nda üzüm bağları mevcuttur. Yerleşim şekliyle Pınarcık hilal şeklindedir. Köy meydanlarında ve yol kenarlarında olduğu gibi her evin önünde dut, badem ağaçları vardır. Köyün çevresinde meşe, ardıç, karacağaç, dişbudak ağaçları vardır. Köyde imece usulünden çok ”keşik” olarak bilinen yardımlaşma görülür. Keşik birgün birinin işi yapılır; işi görülen kişi, kendine yardıma eden kişilere işe gider ve borcunu ödemiş olur. Köyde ekilebilir arazinin az olması sebebiyle yetiştirilen ürünler azdır. Tarım ürünleri olarak buğday, arpa, nohut, mercimek yetiştiririlr. Köyde meyvecilik rağbet görmektedir. Elma ve armut başka illere pazarlanmaktadır. Bahçecilik Çarşamba çayı ve Gölsuyu kenarlarında yapılmaktadır. Su ile çalışan değirmenlerde un öğütülmektedir. Küçük ve büyükbaş hayvancılığı yapılmaktadır.
Köyde tarihi eser yoktur ve kalıntılar bulunmamaktadır.
