Dağarcık

Sesini duymak..!

Aloo,aloo Anaaaaaa!

-Irza’mısın?

Benim Ana,ben.

-Ana ne yapan,nasılsınız?

-Ay oğlum nasıl olayım, kulağımın biri duymaz,Aşşa doktora götürdü,temizletti,teyze duyanla idare edecen,ehhh ihtiyarlık.Buna da şükür,buna da şükür guzum.

Babam yok mu?

-Duru mu O,birşeyler atıştırdı,ataş alır gibi dükkana gitti,ben orda(Ortaharman) günümü geçiririm,ev de ne yapayım der.

Eyi  olsun da,gitsin,vaktini orda geçirsin.
Kar,yağmur yağmış,zarar var mı köyde?

-Kar ,yağmur yağdı,su oldu akıp gitti,ben zararı,mararı bilmem.

Mahallede(Meylemizde) ne var yok?

-Tefigdayımın Mustafa-Hacer vardı,evi tamir ederler.Ben bu evde doğdum,tamir ettirip oturacağım,sakın öleyim deme yaza gomşu geleceğiz sana dirler.

Habibe var,Ahmet emmin-Sıddıka gelin var,Abduraman emmin-Gündüğünlü var,Nigarıyil var,Hacılıyin Alime var,Köy hocamız var,dolu bizim meylemiz dolu,öte meylelere bakınca.

Cümlesine selam söyle,ışığını yanan evlerin sahablarına.Kendinize iyi bakın.

-Allah baksın,Allah baksın!

Ellerinizden öpüyorum.Var mı benden bir isteğiniz?

-Ben bir şeyinizi istemem,her şeyim var,sesinizi duyayım yeter.

Sesini duydum,dünyalar benim oldu ay gara guzum.Oralarda (İstanbul)üşütme,üstünü sıkı giyin.