Rahmetli Ahmet Gedik amcanın(Şeyh Musa’nın torunu) elinde bulunduğu belgeleri günümüze aktarmak hayaliydi. Ama pek nasip olmadı. Ellinin üstünde eski belgeleri vardı. Herkes elinden almaya kalkınca belgeleri kimseye göstermeye cesaret edememiş. Bende duyduğum zaman, belgelere bir baksak amca deyince, o da sonra bakarız demişti. Bir hafta sonra tekrar söyleyince tamam gidelim bakalım dedi. Anladım ki hakkımda bilgi toplamış güveni gelmişti. Belgeleri görünce kimlerden kaldığını nasıl şartlarda bu güne geldiğini etraflıca anlattı. Sonra küçük bir evrak çantası getirdi. Aslında ben küçükken iki çuval falan vardı, bu belgelerden ama o zamanlar bize okulda kâğıt lazım olunca arkasına yazardık, hatta çoğunu da sobada yaktık demişti. Keşke hepsi şuan dursaydı diye hayıflanıyordu. Hocam sen ilgileniyorsun madem gel demişti ve çantayı açınca anladım ki epey eski belgeler gün ışığına çıkmayı bekliyordu. Kimsenin yardımcı olmadığını bilenler ise hemen elimden belgeleri parayla ya da bir şekilde almaya çalışıyor. Benim bunlar ata yadigârı kimseye vermem diyordu. O zaman bunları filme alalım ki kaybolmasın dedim. Belgelerin kendisini istemeden yapılan bu teklif onu memnun etmişti. Bizde o belgeleri fotoğrafladık. Ahmet amca; valla hocam içim rahatladı. En azından bu belgeleri ölümsüzleştirdik. Üstümden ağır bir yük gitti. Çok sağ ol hocam dedi. Aslında kütüphaneye versek nasıl olur demiştim. Bunlar benim atamdan geldi, vermek istemem dedi. Aslında günümüze çevirip, kitap haline getirmek istiyorduk. Maddi destek bulamayınca yavaş yavaş yayınlamaya karar verdik. Yazılar farklı olunca, belgeleri okumak zordu. Onun için sık sık Osman Güleç hocamı rahatsız ediyorduk. Her ikisinden de Allah razı olsun. İmkânımız oldukça bu belgeleri aktarmaya çalışacağız. İşte bu belge görevlendirme yazısı idi. 1500’lü yıllardaki Bozkır hakkında fikir vermesi açısından da sizlerle paylaşmak istedik. Belgeyi şu şekilde aktardık:
Kazay-ı Seydişehir’den Sırıstat nam karyede vaki Şeyh Musa zaviyesinin meşihatı olan meşrut olub evladin iş bu darendekan-ı ferman-ı şerif Abdülcemil ve hamnam karındaşlar yevm-i bir akçeye şeyhlikle mutasarrıf oldukta halen berat-ı şerif buyrulmak imasına Gazi Mevlana Mustafa arz eylemeği sarf idüb bu berat-ı alişanı verdüm.Ve buyurdum ki;Varub şeyhler olub hizmet-i lazimesini müeddi kıldıktan sonra yevm-i bir akçeye mutasarrıflar olub Vakifin içün ve benüm devam- devletim içün duaya iştigal göstereler.Şöyle bileler:Âlamet-i Şerife itimat kılalar.Tahriren fi yevm-il hamis.Vel ışrıyn.Minel muharrem’ül haram.Senete selasin semaninve tisamiye .(Muharrem ayının 25. günü)Makamı konstantiniye. Hicri:983,(M:6 Mayıs 1575)
“Bozkır’a ait en eski belge” adlı yazımızdaki belge 737(M1336) yılına aitti ve Bozkır ilçeydi. Ancak görüyoruz ki daha sonra Seydişehir’e bağlanmış.1574 yılında padişah 3.Murat idi. 2.Selim vefat edince yerine 3. Murat(1546–1595) 13. sultan olarak başa geçer. Kanuni’nin torunudur aynı zamanda. Belgenin üstündeki tuğra da 3. Murat’a aittir. Diğer önemli belgeleri de zamanla aktaracağız inşallah.
